Skąd bierze się atopowe zapalenie skóry i jak się objawia?

Atopowe zapalenie skóry to jedna z powszechniejszych chorób dermatologicznych. Może skarżyć się na nią aż do 20% społeczeństwa. Objawy występują już u małych dzieci i są niezwykle dokuczliwe. Jakie jest podłoże tej choroby oraz jak rozpoznać dolegliwość?

Przyczyny atopowego zapalenia skóry?

Jedna z teorii głosi, że do powstawania choroby może się przyczyniać nadmierna higiena, ponieważ wtedy zmywamy warstwę ochronną skóry i dochodzi do jej przesuszenia. Na skutek tego skóra zaczyna bardzo swędzieć i pojawiają się na niej zmiany. Ta teza nie jest jednak potwierdzona i ma niewielu zwolenników. Naukowcy raczej przychylają się do tego, że atopowe zapalenie skory ma podłoże genetyczne.

Oczywiście nie każdy, kto ma w rodzinie przypadki zachorowania sam musi zachorować. Dziedziczy się bowiem jedynie rodzinną skłonność do atopii. Pojawia się ona już u maluchów i widać korelację między nią a karmieniem maleństwa mlekiem krowim oraz wysoką wagą urodzeniową. Wynika z tego, że choroba ma podłoże alergiczne. Współwystępuje nieraz z astmą.

Jak rozpoznać atopię?

Może zrobić to jedynie lekarz dermatolog, ale niektóre objawy są typowe. Jest to silne swędzenie skóry połączone z jej wysuszeniem. Dolegliwości mogą być tak dokuczliwe, że chory drapie się aż do krwi. Ponadto na skórze pojawia się liszaj, nieraz z grudkami wypełnionymi treścią, która po rozdrapaniu się sączy. Objawy nasilają się po kąpieli, kiedy skóra nie zostanie od razu natłuszczona.

Po zauważeniu pierwszych objawów należy udać się do lekarza rodzinnego, który najprawdopodobniej skieruje do dermatologa. Niestety nie ma lekarstwa na tę chorobę i walka z nią trwa całe życie, ale można łagodzić objawy atopowego zapalenia skóry stosując na przykład różne kremy natłuszczające i nawilżające.

Czy atopowym zapaleniem skóry można się zarazić?

Nie jest to w żadnym wypadku choroba zaraźliwa. Na żadnym etapie nie może się przenieść na innego człowieka. Nie należy więc zachowywać żadnych szczególnych środków ostrożności w kontakcie z chorym. Małe dzieci, które są chore można normalnie dotykać i pielęgnować.

Skoro dziedziczenie schorzenia jest genetyczne i choroba nie ma podłoża grzybicznego ani bakteryjnego, nie trzeba się obawiać tego, że ktoś w rodzinie może ją przekazać innym przez dotyk.